با تاریخچه html5 به گذشته این زبان سفر کنید

یا زبان نشانه‌گذاری ابرمتنی۵ یا اچ‌تی‌ام‌ال۵ (به انگلیسی: HyperText Markup Language5 یا HTML5) زبانی برای ساختن و ارائهٔ محتوا برای شبکه جهانی وب است، این پنجمین تجدید نظر از استاندارد اچ‌تی‌ام‌ال است (در سال ۱۹۹۰ ایجاد و در سال ۱۹۹۷ به عنوان HTML4 استاندارد شده‌است) و تاکنون همچنان در دست توسعه‌است. ویکی پدیا

امروزه تمام مرورگرهای اصلی مانند کروم، سافاری، فایرفاکس و اینترنت اکسپلورر زبان کدنویسی HTML5 را پشتیبانی میکنند و امکان استفاده از تمام ظرفیت های آن فراهم شده است.
HTML5 در حال حاضر با CSS3 همراه بوده و هنوز درحال توسعه و پیشرفت است، W3C در نظر دارد سال 2014 نسخه نهایی و کامل آن را عرضه کند ولی با توجه به امکانات و توانایی هایی که هر روز به آن افزوده میشود به نظر میرسد که میتوان آینده دورتر و بهتری برای آن متصور شد.

این روزها همه از HTML5 صحبت می کنند. اما زمانی که اولین نسخه HTML5 در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، سوالات بی جواب فراوانی مطرح بود. آیا این یک چارچوب واحد برای همه چیز است؟ آیا تولید کنندگان محتوا، برنامه نویسان مرورگرها و تولید کنندگان گجت ها، استانداردهای جدید را قبول می کنند؟ و آیا نهایتا مشکلات مربوط به توسعه نرم افزار برای سیستم عامل های متفاوت حل می شود؟

سرنوشت او (HTML5) برای مدتی نامشخص بود، خصوصا اینکه در ابتدا شرکت های مطرحی چون اپل و ادوبی توجهی به آن نکردند. فلش در آن زمان حاکم بلامنازع نمایش ویدیو در وب بود و آینده ای کاملا روشن داشت.

دریافت اینفوگرافیک html5

امروزه و با وجود زبان HTML 5 دیگر برخی نیازی به استفاده از فلش پلیر ادوبی حس نمیکنند. اما برخی معتقدند که این زبان تنها برای استفاده در فضای تلفن های همراه مناسب است. در اواخر ژوئن سال 2012 گوگل به کاربران اعلام کرد که در نسخه جدید اندروید دیگر از فلش پشتیبانی نخواهد کرد و این بدین معنی است که گوگل HTML 5 را برای خود انتخاب کرده است. برای اولین بار استیو جابز در سال 2010 با سخنرانی خود و ابراز گله از سخنان مدیران ادوبی درباره محدود بودن امکانات HTML 5 در واقع توجه کاربران و متخصصین را بیشتر به HTML 5 معطوف کرد.

اما از طرف دیگر HTML5 آرام آرام در حال خزیدن زیر پوست وب بود و بالاخره در نوامبر ۲۰۱۱، آدوبی اعلام کرد که توسعه فلش برای مرورگرهای موبایل را متوقف خواهد کرد. اینجا نقطه عطفی برای تغییر استانداردهای وب بود و از اینجا بود که همه چیز به نفع HTML5 شتاب گرفت.